Are you over 18 and want to see adult content?
More Annotations
A complete backup of https://chubold.com/
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://www21.estrenosdoramas.net/2015/page/5
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://socialbazar24.com/blog/lim
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://minuet.biz/ukraine/dnepropetrovsk/10623/ru/
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://isitdownorjust.me/croxy-red/
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://vip.trombamici.club/
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://vendettist.blogspot.com/
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://www.sehuatang.net/thread-435953-1-1.html
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of https://trikepatrol.com/model/akira-solis/
Are you over 18 and want to see adult content?
Favourite Annotations
BARFSHOP.hu - Magyarország BARF üzlete és webáruháza
Are you over 18 and want to see adult content?
Paytm Money - Mutual Fund Investments | Best Direct Plans via SIP
Are you over 18 and want to see adult content?
Египет | Хургада | Свежие новости страны и города.
Are you over 18 and want to see adult content?
Online Essen bestellen - foodora ist jetzt Lieferando.de
Are you over 18 and want to see adult content?
МОСОХОТА охотничий интернет-магазин - товары для охоты и активного отдыха | МОСОХОТА
Are you over 18 and want to see adult content?
A complete backup of aerztekammer-berlin.de
Are you over 18 and want to see adult content?
Text
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI: INKARMUBARAKTRANSLATE THIS PAGE Afrikalılar pornoya baxdıqları n internetimizi sndrdlər. Hərənin z payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. ıxılmaz vəziyyətə dşdlər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI: INKARMUBARAK Qoy bu yazının mvzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və dşnrdm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndidşnrəm ki hər
GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏTRANSLATETHIS PAGE
He vaxt gələcəyə qarşı midsiz deyiləm. Dnənki gnn, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə mid bu dnyada yaşamaq FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI: …TRANSLATE THIS PAGE Gnlərin bir gnndə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, btn ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa crət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma ıxırdı və LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR.: INKARMUBARAK 2004-c ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gndz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Gnlərin bir gnndə Kristina qeybə əkildi. Mən hər gn onlineolurdum və
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI: INKARMUBARAKTRANSLATE THIS PAGE Afrikalılar pornoya baxdıqları n internetimizi sndrdlər. Hərənin z payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. ıxılmaz vəziyyətə dşdlər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI: INKARMUBARAK Qoy bu yazının mvzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və dşnrdm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndidşnrəm ki hər
GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏTRANSLATETHIS PAGE
He vaxt gələcəyə qarşı midsiz deyiləm. Dnənki gnn, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə mid bu dnyada yaşamaq FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI: …TRANSLATE THIS PAGE Gnlərin bir gnndə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, btn ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa crət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma ıxırdı və LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR.: INKARMUBARAK 2004-c ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gndz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Gnlərin bir gnndə Kristina qeybə əkildi. Mən hər gn onlineolurdum və
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI: INKARMUBARAKTRANSLATE THIS PAGE Afrikalılar pornoya baxdıqları n internetimizi sndrdlər. Hərənin z payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. ıxılmaz vəziyyətə dşdlər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI: INKARMUBARAK Qoy bu yazının mvzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və dşnrdm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndidşnrəm ki hər
GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏTRANSLATETHIS PAGE
He vaxt gələcəyə qarşı midsiz deyiləm. Dnənki gnn, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə mid bu dnyada yaşamaq FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI: …TRANSLATE THIS PAGE Gnlərin bir gnndə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, btn ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa crət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma ıxırdı və LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR.: INKARMUBARAK 2004-c ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gndz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Gnlərin bir gnndə Kristina qeybə əkildi. Mən hər gn onlineolurdum və
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI: INKARMUBARAKTRANSLATE THIS PAGE Afrikalılar pornoya baxdıqları n internetimizi sndrdlər. Hərənin z payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. ıxılmaz vəziyyətə dşdlər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI: INKARMUBARAK Qoy bu yazının mvzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və dşnrdm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndidşnrəm ki hər
GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏTRANSLATETHIS PAGE
He vaxt gələcəyə qarşı midsiz deyiləm. Dnənki gnn, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə mid bu dnyada yaşamaq FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI: …TRANSLATE THIS PAGE Gnlərin bir gnndə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, btn ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa crət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma ıxırdı və LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR.: INKARMUBARAK 2004-c ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gndz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Gnlərin bir gnndə Kristina qeybə əkildi. Mən hər gn onlineolurdum və
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI: INKARMUBARAKTRANSLATE THIS PAGE Afrikalılar pornoya baxdıqları n internetimizi sndrdlər. Hərənin z payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. ıxılmaz vəziyyətə dşdlər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI: INKARMUBARAK Qoy bu yazının mvzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və dşnrdm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndidşnrəm ki hər
GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏTRANSLATETHIS PAGE
He vaxt gələcəyə qarşı midsiz deyiləm. Dnənki gnn, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə mid bu dnyada yaşamaq FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI: …TRANSLATE THIS PAGE Gnlərin bir gnndə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, btn ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa crət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma ıxırdı və LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR.: INKARMUBARAK 2004-c ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gndz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Gnlərin bir gnndə Kristina qeybə əkildi. Mən hər gn onlineolurdum və
İNKAR MUBARAK
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim.__ __
__ __
?
LiveJournal
* Find more
* YOUR 2019 IN LJ
* Communities
* RSS Reader
* Shop
* YOUR 2019 IN LJ
* Help
*
Login
*
* Login
* CREATE BLOG Join
* English (en)
* English (en)
* Русский (ru) * Українська (uk)* Français (fr)
* Português (pt)
* español (es)
* Deutsch (de)
* Italiano (it)
* Беларуская (be)INKARMUBARAK
—
Subscribe
*
Readability
LOG IN
No account? Create an account Remember me Forgot passwordLog in
Log in
INKARMUBARAK
İNKAR MUBARAK
DOST-QARDAŞ ÜÇÜN ELEGIYA* Recent Entries
* Friends
* Profile
* Archive
* Tags
* Memories
April 13th, 2017, 12:54 pm LAURADAN KRISTINASAYAĞI CAVABLAR. 2004-cü ildə ilk kompyuterimi alandan sonra mail.ru chatında bir rus qızı ilə tanış oldum. Adı Kristina idi. Gecə gündüz danışırdıq, hətta atam telefonu verirdi ki, zəngləşin. Günlərin bir günündə Kristina qeybə çəkildi. Mən hər gün online olurdum və görürdüm ki, onun adının qarşısında offline yazılıb. Bunun kədərini izah etmək çətindi. Üstündən 12 il keçdi, mən Kristinanı odnoklassniki də tapdım. Ad gününü, adını, soyadını dəqiq bildiyimdən çətin olmadı. Yazdım, dedim salam, tanıdın? Dedi yox, özümü xatırlatdım filan, 2004-cü il, sən Rostovda yaşayırdın bəs elə, belə? Dedi yox. Telefon nömrəsinə qədər dedim, dedi yox. Məyus oldum, amma ən azından axtarıb tapmağım məni rahatlaşdırdı. Uğurlar arzulayıb sağollaşdım. Bunu sizə niyə danışıram: Babam istəyirdi ki, mən prezident olum. Uşaqlığın böyük bir hissəsini nənəmlə babamın yanında keçirdiyimdən, xeyir-şər məclislərində bu arzusunu dəfələrlərə səsləndirməyinin şahidi olmuşam. İndi də zəng edəndə mənə məsləhət verir ki, gərək dövlətə yaxın yaşayım. Bizim küçəmiz mərkəzi küçə idi. Rayonun bir-başından, digər başına olan yolun düz ortasında yerləşirdi. Gediş gəliş çox idi. Qəribə də olsa, hələ sovet dövründən küçənin hər iki başına balaca boru düzmüşdülər ki, maşın keçməsin, piyadalar rahat gəzsin. İndi Bakıda səki ilə gəzirsən, bir də görürsən ki, səkinin üstündə bir qəhbəxana açıblar, qəhbələr dəsmalları sərir. Sözüm onda deyil. Hamıya məlum idi ki, mən rayonda Laura adlı qızı sevirəm. Hər hekayədə olduğu kimi, bu hekayədə də Laura rayonun ən gözəl qızı idi. Mənlə eyni yaşda, gözlər göy, saçlar tünd sarı. Anası rus, adı Nataşa. Deyilənə görə cavanlıqda babamla eşq yaşayıblar. Babam bir dəfə çağırıb soruşdu ki, sən Lauranı sevirsən? Dedim hə. Dedi sev, bala, mən də onun mamasını sevirdim. Qızın adını hansısa serialdakı personajın şərəfinə qoymuşdular. Laura da məni sevirdi. Əslində elə ilk addımı o atmışdı. Şahmat müəllimimiz bizi piknikə aparanda, rəfiqəsi gəldi mənə dedi ki, Laura səni sevir. Dedim yaxşı onda mən də onu sevərəm və belə-belə məsələ həqiqətən böyüdü. Hər səhər, yeməkdən sonra çıxırdım küçəyə və Laura velosipedi ilə bizim küçəmizdən keçirdi. Mən skamyada otururdum, velosiped yaxınlaşdıqca,sürəti artırdı sanki, bu qısa görüş o saf uşaqlığa çox uzun gəlirdi. Əslində qəribədi. Mən də sizin kimi hesab edirəm ki, mən velosipedi götürüb onların məhlələrinə sürməliydim, amma niyəsə bizdə bu tərsinə baş verirdi. Vaxt otdükcə artıq danışmağa başladıq, dostlaşdıq. Daha bir-birimizin yanında utanmadıq. O vaxtlar kibrit dənəsi ilə sevgilinin adını və ya baş hərfini ələ cızmaq dəbdə idi. Mən də sol əlimin üstünə onun adının baş hərfini cızmışdım. Sonra o suluq bağlayır, qopardırsan, izi ömürlük əlində qalır, amma indi məndə çoxçətin görsənir.
Biz futbol oynayanda həmişə gəlib tamaşa edirdi ki, necə oynayıram. Futbolu da asfaltın üstündə oynayırdıq. Bir dəfə yıxıldım, dizlərim sıyrıldı. Göz ucu Lauraya baxdım, gördüm hönkür-hönkür ağlayır. İndiyə qədər o səhnə gözümün qabağından getmir. Məktəbi Bakıda oxuduğumdan valideynlərimin yanına köçməli oldum. Beləliklə Lauranı ancaq tətillərdə görürdüm. Lakin 2002-cü ilin yay tətilində, gəldim gördüm ki, Laura yoxdu. Babam dedi Bakıya köçüblər. Evlərinə gəldim, gördüm qapılarının üstündə böyük bir qıfıl var. Bilənlər bilir, bilməyənlər üçün deyim ki, əgər rayon yerində həyət qapısının üstündə qıfıl varsa, deməli o evdə yaşayanlar Bakıya köçüb. Rayonda olsalar, evdə heç kəs olmasa belə qıfıl olmur. Sadəcə ola bilsin toya gediblər, yasa gediblər, işə gediblər. Lakin qıfıl olanda, Bakıya köçüblər. Laura elə o gedən getdi. Onun üçün yaman darıxırdım. Babam da bunu hiss edirdi. Bir dəfə biryerdə Bakıdan rayona qayıdırdıq, bir ev göstərib dedi ki, Lauragil orda qalır. İndiyənə qədər o yalana inandığım üçün özümü bağışlaya bilmirəm. 12 yaşımda gedib qapını döymüşdüm, bir yaponsifət civiaçmışdı.
Nəisə Laura o gedən getdi. Bu yazını ona görə yazdım ki, dünən gecə onu yuxuda görmüşəm. Görürəm evə gəlmişəm, Elçin deyir ki, Laura burdadı. Girirəm otağa, görürəm oturub. Qəribədir ki, yuxuda Laura indiki yaşındaydı, gözlər həminki kimi göy, saçlar tünd sarı. Deyirəm salam, Laura, tanıdın?Deyir yox.
Nə deyirəm, deyir yox. * Current Location: Bakı şəhəri * Current Mood: Qənaətbəxş * Current Music: Anar Nağılbaz - O qızı görən olubmu?* 2
* 1 comment
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
March 31st, 2017, 06:52 pmBERLIN ƏHVALATI N1
İnternetdə bu gif qabağıma çıxdı və istər-istəməz bir hadisəni yadıma saldı. Bu hadisə sizə biraz qəribə və qaranlıq gələ bilər, çünki hadisənin qəhrəmanını mən də yaxından tanımıram, ola bilər obrazını tam aça bilməyim. O vaxtı tanımağa çalışmışdım, amma elə aşağıda danışacağım hadisə beynimdə müxtəlif suallar yaratdı. Mən içində çox sual olan mövzuları sevmədiyim üçün, hadisə yerindən uzaqlaşdım. Konkretlik və aşkarlıq həyat prinsipimdir. Hadisə vaqe olub 2011-ci ildə Berlin şəhərində. Yadınızdadırsa dünyada, xüsusilə Avropada yaşayan azərbaycanlıların FASE adlı bir forumu var idi. Sonralar adını dəyişib FACE qoydular, amma mahiyyət etibarı ilə azərbaycanlılardan ibarət idi. Demək olar ortalıqda gəzən, tanıdığımız bütün yevropa azərbaycanlıları forumda canı-qəlbdən iştirak edirdi. Mən də həvəsə düşüb bu forumlardan birinə getmək qərarı aldım. O vaxtlar mən Hollandiyada yaşayırdım, demək olar ki 1-ci ilim tamam olurdu. Alkmaardan qatara minib təxminən 7 saata Berlinə çatmalı idim. Elə də etdim, yolda təbiətin xoş surprizi olan dolu ilə qarşılaşdım. Hər halda bütün bunlar 7 saatın maraqla keçməsinə xidmət edirdi. Berlinə çatdım. Bir gecə dostumun evində gecələyib, səhərisi gün forum iştirakçılarının qalacağı hostelə yerləşdim. Xoşbəxtlikdən hosteldə keyfiyyətli cavanlar üstünlük təşkil edirdi. Aralarında Bakıda dostluq etdiyim 3-4 yaxın adamlar var idi. Eks-sevgilim, adını bu hekayədə Mehparə qoyaq - ona görə ayrılmışdıq ki, iddia edirdi ki, mən onu aldadıram, o da burda idi. Mən bu iddialara heç vaxt mənfi və ya müsbət cavab verməmişəm. Amma o elə hesab edirdisə, ayrılmalıydıq. Həmin forumda gözümə çox seksi dəydi, hərlədib fırladıb ötən günləri xatırlamaq naminə otağa atmaq istəyirdim, ata bilmədim. Hətta bir dəfə öpməyə cəhd elədim, məni itələdi. Mən də day xalxın qızın zorlayası deyiləm, ümumiyyətlə türk qardaşlarımızın bir sözü var, zorla güzellik olmaz - qadınla münasibətdə həmişə güvəndiyim prinsipdi. Nəisə Mehparə qalsın bir qırağa. Belə baxanda mənə qız yoxdu? Məsələ budeyil.
Hosteli işlədənlər azərbaycanlılar idi. Deyəsən bir tərəfləri İranın şimal hissəsinə düşürdü. Bunu ləhçələrində hiss etmək olurdu, amma rusca da bilirdilər. Bu hostelin sahibinin bir qızı var idi ki, gəl görəsən. Boy-buxun, ağız-dodaq-burun-göz, allah əskik eləmədən hamsından vermişdi. Danışanda xüsusi əda ilə danışırdı. Hərdən dözə bilmirdim, istəyirdim qıza bir şillə vurum ki, bəsdir elə danışma. Qızın adını qoyaq Pərişad. Bu qızın da yanında bir çmo fırlanırdı. Bir dəfə aşağıda uşaqlarla şey çəkirdik, gəldi yanımıza azərbaycanlılarla məzələnmək naminə dedi ki, aziklər yuxarıdadı? Yetim bunu deməyə peşman oldu. 3 günlük forum boyunca qaqaşı Azik çağırmağa başladıq. Nə qədər deyirdi ki, mənim adım Zaurdu, mən də qayıdırdım ki, tanış olun Zaur, yaxın uşaqlarçun Azik. Qaqaş gördü ki, bacarmır. Özü qırıldı. Çoxsaylı xahişləri nəzərə alaraq Alkmaardan gələndə uşaqlar üçün biraz çətənə meyvəsi gətirmişdim. Bilirsiniz ki, Hollandiyada çətənə meyxəsi çox keyfiyyətli olur. Ona görə harasa gedəndə bacardığın qədər gərək pay aparasan. Mən də gətirdim. Forum boyu uşaqlara balaca-balaca verirdim ki, kefləri kök olsun. Özüm də o biri tərəfdən Pərişada podxod edirdim. Hiss edirdim ki, o da mənə qarşı səhlənkarlıq eləmir. Çay, kofe zad gətirir, amma çmosu gələndə aradan çıxırdı. Bir axşamüstü mətbəxtə çay içirdim. Gördüm gəldi. Nə var, nə yox zad. Söhbət əsnasında dedim bəlkə kinoya gedək. Dedi nə kinosuna, dedim bilmirəm, heç vaxt kinoya getməmişəm, taparıq bir şey. Biraz söhbətdən sonra ətrafa sükut çökdü. Birdən soruşdu ki, sən çətənə meyvəsi satırsan? Dedim bu hardan çıxdı? Deyir fikir verirəm də, uşaqlara həmişə setkadan nəsə çıxarıb verirsən, o gün gördüm ki çətənə meyvəsidir. Dedim hə meyvə çətənə meyvəsidir, amma satmıram, pay gətirmişəm. İstəyirsən sənə də verim. Dedi yox, mən istifadə etmirəm. Hərdən biraz pivə içirəm bəsimdi. Söhbəti dəyişmək üçün başladım kitablardan danışmağa. Dedim bəs mən elmi-fantastik ədəbiyyatı, poeziyanı xoşlayıram. Sən nə sevirsən. Dedi mən sevgi romanlarını sevirəm, xüsusilə bacı və qardaş arasında olan sevgidən bəhs edən romanları. Bu cümlədən sonra biraz duruxdum, dəqiqləşdirmək üçün soruşdum ki, nə mənada? Yəni mən özüm də oxumuşam belə əsərlər. Orada adətən belə olur ki, uşaqların valideynləri ölür, qardaş işləyir, bacını oxudur, böyüdür və s. Bacı ilə qardaş arasında bundan artıq sevgi təsəvvür edə bilmirəm. Dedi yox, mən konkret qardaşla bacı arasında olan məhəbbətdən bəhs edən əsərləri sevirəm, mənə həmişə maraqlı gəlib. Hətta əlavə etdi ki, uşaq olanda arzusu bu imiş ki, böyüyəndə qardaşı ilə evlənsin. Deməyə bir söz tapmadım, dedim gedirəm biraz çətənə meyvəsi çəkəm. Qayıdıb dedi ki, az çək ozibili.
Otağa qayıtdım, bükə-bükə düşünürəm ki, sən demə məni çətənə meyvəsi satmaqda günahlandıran qız, öz qardaşını sevirmiş. Hansı daha yaxşıdı və ya pisdi, bilmirəm. Bəzən olur ki, dəyərlər müxtəlif çəkilərdə güləşir. Hadisələrə şərh vermək çətinləşir. Bu hadisədən götürdüyüm ibrət budur ki, gərək heç kəsi şəxsi həyatına görə qınamayasan. Məhəmməd peyğəmbər (sav) demişkən, Qınadıqlarınız başınıza gəlməyincə, ölməyəcəksiniz. Amma hadisəyə reaksiyam, konkret yuxarıdakı gif kimi oldu. * Current Location: Bakı şəhəri * Current Mood: gülərüz * Current Music: Марк Фрейдкин Тонкий Шрам* 3
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
October 23rd, 2016, 05:28 pm GƏLƏCƏYƏ ÜMID VƏ YA DALĞA XANIMIN ƏZIZ XATIRƏSINƏ Heç vaxt gələcəyə qarşı ümidsiz deyiləm. Dünənki günün, sabahkından daha yaxşı olduğunu iddia edən insanları anlamaq istəmirəm. Kimsə deyəndə ki, Heydər Əliyev İlham Əliyevdən daha yaxşıydı, istəyirəm o adamı quduz it kimi qapım. Gələcəyə ümid bu dünyada yaşamaq üçün son şansımdır. O da olmasa yəqin ki, həyata başqa cür məna qata bilmərəm. İndi sizə danışacağım hekayə gələcəyə ümidlə bağlıdır. Daha doğrusu, gələcəyə bağladığım ümidin necə mənə 2 qat qayıtdığının əyani sübutudur. Mənim indi 26 yaşım var. Lakin, hami kimi 17 yaşım da olub. Testosteronun kəllə çarxa vurduğu vaxtları mən də yaşamışam. Kifir, gözəl ayrıseçkiliyi etmədən bütün qadınlara eyni hisslər bəsləmişəm. Sonra insan yaşa dolduqca artıq zövqü formalaşır və çox şeyin başın buraxırsan. 2007-ci ilə qədər mən sələfi (vəhabi) idim. Əbubəkr, Ləzgi məscidlərinin daimi üzvü kimi əqidəmə qədəm qoyduğum gündən bir dəfə də olsun qəza namazı qılmamışdım, bir dəfə olsun cümə buraxmamışdım. Quran əxlaqı həyat prinsipim idi və bu prinsipdən kənara çıxanda özümü komfort zonamdan uzaqda hiss edirdim. Abituriyent olduğum dövrdə elə olurdu ki, repetitorların arasında 2-3 saatlıq vaxt olurdu. Mən o vaxtı məsciddə ibadət edərək keçirirdim. Çox rahat idim. Demək olar ki, həyatımın ən rahat, qayğısız dövrü idi. İnsafla deyim ki, əxi qardaşlarım da mənə rəğbət bəsləyirdilər. Həm dərsimdən, həm ibadətimdən qalmırdım. Hətta bəzən ibadətin dozasını qaçıranda böyük qardaşlar irad tuturdular ki, biraz dərslərinlə də maraqlan. Hərdən ac olub olmadığımı soruşurdular, dönər, lahmacun sifariş verirdilər. Sonra ədəblə məni repetitor yanına yola salırdılar. İmtahandan bir gün əvvəl Ləzgi məscidinə gəldim və dedim ki, sabah imtahanımdı. 6-7 qardaş toplaşıb bir yerdə mənim üçün namaz qıldılar. Mənə elə gəlir ki, o əqidəni belə bərk, sağlam saxlayan elə bu mehribançılıqdır. Universitetə Şərqşünaslıq fakultəsinin Ərəb dili bölməsinə daxil oldum. Bundan əlavə kompyuterə də marağım olduğundan. Cürbəcür saytlar, forumlar düzəldib internetə buraxırdım. Bu forumların birində Elşən adlı bir oğlanla tanış oldum. Elşən indi ən yaxın dostlarımdan biridir və çox güman ki, həyatımın sonuna qədər də elə qalacaq. Dalğa Gənclər Hərəkatının üzvü idi. Bu hərəkat təhsildə inkişaf, rüşvətin yığışdırılması üçün müəyyən aksiyalar keçirirdi. Sentyabrın 26-da Dalğa yeni aksiyaya hazırlaşırdı. Aksiyada gənclər küçədə ayaqyalın gəzəcəkdilər. Bununla ona diqqəti cəlb etmək istəyirdilər ki, hökümət bu parklara kafel-metlak almağa milyonlarla pul xərcləyir, lakin bizim buna ehtiyacımız yoxdu, biz ayaqyalın da gəzərik, təki o pulu təhsilə xərcləsinlər. Aksiyaya mən də getdim. Polis bizi saxladı, bölməyə apardı. Bölmədə uşaqlarla tanış oldum, elə o gündən Dalğa ailəsinin ayrılmaz üzvünə çevrildim. Nəisə bunları qoyaq bir kənara, keçək mətləbə. Dalğada bir qıza vuruldum. Qız da nə qız. Hündürboy, açıq rəngli gözlər. Xüsusi şarmla geyinən, əda ilə gəzən. Danışanda aksenti elə incə idi ki, bir iki dəfə az qala ürəyim getsin. Qızın adını qoyaq Dalğa xanım. Dalğa xanım məndən 3 yaş böyük idi. O vaxt üçün 20 yaşı olardı. Hər dəfə Dalğa xanımı görəndə qandakı testosteron səviyyəsi qalxırdı, hücum etmək, onu yaxşı mənada darmadağın etmək istəyirdim. Lakin Quran əxlaqı işləri pozurdu. Ümumiyyətlə, aləm bir-birinə dəymişdi. Bir tərəfdən bu qız və testosteron, digər tərəfdən ibadət. Dalğa xanımı görəndə içimdə sərhədsiz bir kainat yaranırdı və o kainatın kosmosunda göyərçinlər o başa, bu başa məktub daşıyırdılar, mələklər ürəyimə ox atırdılar və ürəkdən qan yerinə şərab axırdı, mən sanki o şərabdan içib Dalğa xanıma 2 qat, 3 qat aşiq olurdum və mənə elə gəlirdi ki, artıq hər şey bitib, yəni, həmin an ölsəm, pis olmaram, çünki hesab edirdim ki, elə həyatdakı missiyam Dalğa xanıma uzaqdan baxıb fərəhlənməkdən ibarətdi. Digər tərəfdən isə məscidə gedəndə günah hissi məni bürüyürdü. Cəhənnəm əzabına bir təhər dözmək olardı. Lakin əxilərimə xəyanəti özümə heç cürə bağışlaya bilmirdim və bu məni çox pis depressiyaya salmışdı. İçimdə qarşısıalınmaz mübarizə başlamışdı və mən bilmirdim həmin mübarizədə kimin tərəfində olum: İslamçıların ya Sevgi azarkeşlərinin. Qərara gəldim ki, bir müddət məscidə getməyim. Evdə ibadətedim.
Dalğa xanıma olan sevgim günbəgün daha da şiddətlənirdi. Mən də qərara gəldim ki, artıq bu hisslərdən onun da xəbərdar olmağa haqqı var. Əvvəl Elşənə dedim. Sonra güzgünün qarşısına keçib, məşq etməyə başladım. Elşən dedi ki, bu işlər güzgüylə olmur, gedirsən deyirsən, məsələ bitir. Mən qürurumun sınacağından qorxurdum və düşünürdüm ki, birdən nəsə pis getsə, bir də insan içinə çıxa bilmərəm. Bir həftə filan düşünəndən sonra qüruruma qarşı cihad elan etdim. Qərara gəldim ki, gedim deyim. Dünya üçün adi noyabr günlərindən biri idi. Yenə yağış yağırdı, hamı istəyirdi evinə tez çatsın. Mənim üçün isə hər şey Kərbəla döyüşü qədər əhəmiyyətli və çətin görsənirdi. Sanki 72 nəfərlə minlərlə əsgəri olan ordu ilə döyüşə gedirdim. Dayanmadan siqaret çəkirdim. Yol gedəndə əlim əsirdi. Heç kəsə salam verə bilmədim. Bir təhər hərəkatın ofisinə çatdım. İçəri keçdim. Ofisdə adam çox idi. Mafiya oynayırdılar. Mən də qoşuldum. Birazdan Dalğa xanım da gəldi. Öpüşüb görüşdük. Şərfindən siqaret iyi gəlirdi və bu məni daha da həyacanlandırırdı. Biraz vaxt keçdi və mən birtəhər edib onunla təklikdə danışmağa fürsət tapdım. Mafiya vaxtı Dalğa xanımı vurdular, o da otaqdan çıxıb siqaret çəkmək üçün ayrılmış yerə getdi. Mən də intihar edib oyundan çıxdım və Dalğa xanıma qoşuldum. Dedim səninlə bir mövzu ilə əlaqədar danışmaq istəyirəm. Dedi buyur. Başladım ki, bəs mən səni ilk görən gündən etibarən həyatım dəyişməyə başladı. Bilirsən ki, mən dindaram filan. Əqidəmə çox sadiqəm, lakin arada bir error var o da sənsən. Mən də errorla bacara bilmirəm və s. Dalğa xanım gülümsəməyə başladı. Sonra gülüşü şiddətləndi və qəş eləyib getdi. Heç nə demədən siqaretini söndürüb otaqdan çıxdı. Mən orda qaldım. Özümü bu qədər alçalmış və təhqir olunmuş hiss etməmişdim. Ağlımdan və əziz oxucu, sənin ağlından keçə biləcək bütün ssenarilərə hazır idim. Məsələn, deyirəm ki, Dalğa xanım, mənim səndən xoşum gəlir. O da qayıdır ki, dur sikdir ala burdan, sən kimsən məndən xoşun gələ, osturan kukla blyat. Mən də deyərdim ki, hə də düz deyir. Ona bax, mənə bax. Amma bu reaksiya mənim başımı kəsdi. Həmişəki kimi Kərbəlada məğlub olduq. Kor peşman ofisdən çıxdım, atamgilə getdim. Həyatımda getdiyim ənuzun yollardan idi.
Bu söhbətdən sonra 3-4 dəfə də ona yaxınlaşmağa cəhd etdim. Cavabı da belə idi: “Uff, sən hələ ordasan?” “Bezdirmə də Aras.” və s. Mən də yavaş-yavaş ondan əlimi üzdüm. Küləkli Bakı axşamlarının birində gördüm ki, telefonuma zəng gəlir. Dalğa xanım zəng edir. Dəstəyi açdım. Salamlaşdıq, necəsən filan. Sonra dedi ki, evdəyik qızlarla, sən də pivə filan al gəl bizə. Qəti şəkildə GƏLİRƏM deyib sağollaşdım. Tərəddüd etmədən pivələri aldım, siqaret də aldım, adresi soruşdum, yollandım onlara. Onda bu mənə çox böyük bir hadisə kimi gəlirdi. Düşünürdüm ki, bəlkə fikrini dəyişib, onun da məndən xoşu gəlməyə başlayıb. Lakin yaşa dolduqca o hadisəni xatırlayanda ağlıma yalnız bir şey gəlir. Bu rəfiqələri ilə evdə oturub darıxıblar, pivə içmək istəyiblər, pulları olmayıb. Dalğa xanım da deyib ki, bir lox var gözləyin zəng eləyim, pivə alsıngəlsin.
Qapının zəngini basdım. Dalğa xanım açdı. İçəri keçdim. Başladıq kart oynamağa. Birazdan qızlar keflənib yatmağa getdilər. Daha doğrusu biri divanda yatdı, biri də yerdə. Biz isə hələ kart oynayırdıq. Dalğa xanım dedi ki, gəl o biri otağa keçək, bunlar yatıb. Səs küy olar. Biz də o biri otağa keçdik. Biraz kart oynadıq, söhbət elədik. Ondan xoşum gəlir söhbətini açmadım. Pivələr bitdi, Dalğa xanım da yoruldu. Qalxdı uzandı çarpayısında. Mənə oğrum-oğrum baxmağa başladı. Sonra dedi ki, sən də gəl uzan da. Durdum uzandım. Yavaş-yavaş bir-birimizə yaxınlaşdıq, birdən öpüşməyəbaşladıq.
Adamlar olure, mövzunu anlamadan, tutmadan söhbətə hoppanır. Mən də sanki, mövzunu anlamadan, etmədən mövzuya tullandım. O an məni heç kəs, heç bir qüvvə, heç bir günah hissi bu prosesdən uzaqlaşdıra bilməzdi. O an mən özümü 7 qatın hökmdarı, göylərin və yerlərin elçisi, Allahın yer üzündəki üzü, Assur dövlətinin himayəçisi, Tanrının qılıncı kimi hiss edirdim. Hər şey dayanmışdı. Düşünürdüm ki, bundan sonra heç yaşamaq da lazım deyil. Hər şey elə o yataqdaca bitsəydi, həyatımdan şikayətlənməyə heç bir haqqım olmazdı. Səhərin ilk işıqlarında oyandım və 65-ə minib evə qayıtdım. Olanları düşünürdüm. Mənə həmişə elə gəlirdi ki, Dalğa xanımla sevişməyimə qədər ən az 4-5 il var. Ümid həmişə olub. Lakin hər şeyin elə 1 gündəcə həll olunacağını heç gözləməzdim. Görünür bu qızda təəccübləndirmək sarıdan xüsusi istedad var idi. Həm etiraf etdiyim gün qəş edib gülməyi, həm də 1 günün içində sevişərək məni darmadağın etməyi buna əyani sübut idi. Mən Fərhad kimi onun üçün dağı yaranda, o məni başqa dağa çağırdı. Bütün öyrəndiyim dəyərlərə yenidən baxmağa məcbur etdi. Ağlımda olan artıq Dalğa xanım deyildi. Ona olan bütün marağım itmişdi. Ağlımda gələcəyə inam, qəlbimdə hüdudsuz sevgi, fitrətimdə sərhədsiz özgüvən yaranmışdı. Bəlkə də o mənimlə yatmaqla buna nail olmaq istəyirdi. O gündən sonra olanlar haqda heç danışmadıq. Necə var idi hər şey elə davam etdi. O gündən sonra bir daha məscidə getmədim, namaz qılmadım. ...və Mən indiyə qədər ona, məni çıxılmaz dalandan çıxardığı üçün, mənasız bir bəladan xilas etdiyi üçün, məhv etdiyi özgüvənimi yenidən mənə qaytardığı üçünminnətdaram.
Dalğa xanım 2012-ci ildə spays çəkib infarkt oldu və 25 yaşında dünyasını dəyişdi. Yenə də təəccübləndik. Bu hekayəni də onun əziz və doğma xatirəsinə həsr edirəm. * Current Location: Bakı şəhəri * Current Mood: refreshed * Current Music: Amatorski-Come Home* 1
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
October 7th, 2016, 03:33 am BELORUS PARTIZANI EGORUN ƏN POETIK OĞURLUĞU Haqqımda bəzi şayiələr gəzir ki, güya mən adam öldürüb çaya atmışam. Əslində o söhbət elə olmayıb. Birincisi çay deyildi, adi su kanalı idi. Hollandiyada belə kanallar demək olar bütün şəhərlərdə var və ora adam atmaq elə də nadir hadisə deyil. İkincisi də gəlin mən bu hadisəni sizə nəql edim ki, sonra heç kəsin ağlında sual qalmasın və mən də ortalıqda cani kimi tanınmayım. Hollandiyaya təzə gəlmişdim ki, bir oğlanla tanış oldum. Bir gün Alkmaardakı məhləmizdə durub siqaret çəkirdim. Birdən sarışın, arıq bir oğlan yaxınlaşdı, rus aksenti ilə yarı ingilis, yarı holland dilində nəsə dedi. Başa düşdüm ki, siqaret istəyir. Mən də öz növbəmdə ona siqaret uzatdım, özü də rusca: "_на возьми." _ Qaqaş siqareti əlimdən qapdı, sevinc həyacanı ilə söhbətə başladı. Adı Egor idi, özü də Belorusiyadan, Grodno şəhərindən. Dövlət bu şəhərin adın qoyub belorusiyanın mədəniyyət paytaxtı. Düzdü Grodnodan çox uşaq tanımışam, adamın üstündə allah var hamısı da mədəni çıxıb. Ancaq bu uşaqların hamısı Hollandiyada bir şeylə ad çıxarıb ki, o daoğurluqdu.
Egor öz həmşəhərlilərindən seçilmirdi. O da öz sənətinin mahir ifaçılarından idi. Bir həftəsonu birgə əylənməyə çıxmışdıq, mən holland havasına aldanıb nazik geyinmişdim, kurtkasız çıxmışdım. Egor sırf mən üşüməyim deyə, tez-bazar bir paltar dükanına girib mənə kurtka oğurlamışdı. Əvəzolunmaz oğru, kodekslərinə sadiq, canlara dəyən oğlan idiEgor.
Onunla bağlı ən yadda qalan xatirəm də elə oğurluğu ilə bağlı idi. Bu bəlkə də dünyanın ən poetik oğurluq hadisəsidə sayıla bilər.
Bildiyiniz kimi mən (o cümlədən Egor) Hollandiyadakı rus/qafqaz mafiyasının üzvü olmuşam. Onların bizneslərindəki bəzi sənəd sünəd işləri və tərcümə məsələlərini idarə edirdim. Beləliklə çoxlu sayda mafioz qafqazlı, rus, çeçentanışım var idi.
Bir dəfə mafiyamızın ağsaqqallarından biri olan erməni Edgar bizi qonaqlığa çağırdı. Mən də Egoru qoltuğuma vurub dəmiryoluna doğru üz tutdum. Yeyib-içmək Rotterdamda idi. 2 saatdan sonra Rotterdama çatdıq. Çatan kimi qonaqlığın yaxınlığındakı kofeşopların birində kofe içdik, sonra restorana daxil olduq. Bizi yüksək səviyyədə qarşıladılar. Yerimizi göstərdilər. Keçdik oturduq. Hardasa 40 nəfərlik qonaqlıq idi. Rus arağı, yeməklər filan hamısı o qədər doğma gəlirdi ki, bu doğmalıqdan masa ətrafına toplanmış hər kəsin sərxoşluğu 1 idisə 2 qat oldu. Badələr qalxdı, hamı bir-birinin şərəfinə sağlıq dedi. Sağlıqların birində gürcü oğlan qayıtdı ki, bunu da içirəm dünyanın ən yaxşı oğrularının - gürcü oğrularının sağlığına. Hamı badəsini qaldırdı. Badələri toqquşdurandan sonra Egor dedi ki, bəs, təbii ki, mən burda sizin hamınıza hörmət edirəm, həm erməni qardaşlara, həm gürcülərə, o cümlədən Araza(azərbaycanlı tək mən idim), amma bir şeyi qeyd edim ki, dünyanın ən yaxşı oğruları mənim yaşadığım şəhərdən, yəni, Grodnodançıxır.
Buna hamı güldü. Egor heç kefini pozmadı, ayağa qalxdı. Badəsini də əlinə alıb camaatla söhbət edə-edə masanın ətrafına fırlanmağa başladı. Sonra mənə göz vurdu, keçdi oturdu yerində. Çox keçmədi Edgar hesabı istədi və varlı oğrulardan xahiş elədiki, əllərini ciblərinə salsınlar. Təxminən 15 nəfər əlini cibinə atdı. Sonra o biri cibə, daha sonra arxa cibə. Əllər ciblərə uzandıqca masa arxasında gərginlik daha da artırdı. Gözlər bu axtarışın həyacanından saat əqrəbi istiqamətində 360 dərəcə fırlanırdı, xeyri olmurdu. Heç kəs öz pulqabısını tapa bilmədi. Mən, nə reaksiya verəcəyimi bilmirdim. Eləcə oturmuşdum. Birdən Egor yenə ayağa qalxdı, çantasını da götürüb yenə masanın ətrafında fırlanmağa başladı və fırlandıqca erməni-gürcü oğruların itirdiyi o pulqabıları sahiblərinə geri qaytardı. Sonra keçdi yerinə oturdu və badəsini qaldırıb dedi ki, bunu da içək dünyanın ən yaxşı oğruları olan - Grodno oğrularının sağlığına. Mən kef elədim, amma çox adam pərt olmuşdu. 23 yaşlı oğlan burda itoynadanlıq edir, heç kəs də bir söz deyə bilmir. Çünki deməyə söz qalmayıb. Odur ki, badələri toqquşduraq. Bax belə oğlan idi Egor. İndi belə oğlan haqqında deyirlər ki, güya mənimlə əlbir olub adam öldürüb çaya, üzr istəyirəm, kanala atıb. Əslində bu hadisə çox qısadı. Elə mənə kurtka oğurladığı həftəsonunda Alkmaarın məşhur meydanında durmuşduq. Gördük ki 3 nəfər ərəb, sərxoş halda kanalın düz dibindəki skamyada oturmuş qıza ilişir. Qız da sərxoşdu, nə dura bilir, nə otura bilir. Bir sözlə kömək lazımdı, amma yoxdu. Egora dedim ki, bəlkə gedək deyək ki, qızdan əl çəksinlər. Cavab verdi ki, bunlar mərakeşlidilər, burda 3 nəfərdi, dava düşsə üstümüzə 20+ adam düşəcək, meyitimizə qədər döyəcəklər, ondansa gəl gedək bunları birdən kanala itələyib qaçaq. Dediyi kimi də elədik. Qaça-qaça gəldik bunları kanala itələdik və götürüldük. Yəqin ki, bu hadisəni polisə təsvir edən olsaydı, deyərdi ki, 2 nəfər idilər, uşaqları itələdilər və bir gözqırpımında gözdən itdilər. Həqiqətən, 10 dəqiqə sonra artıq evdə jointsarırdıq.
Ölüm haqqında şayiələrin yayılmasına səbəb isə o idi ki, mən ərəbin birin suya itələyəndə, o yıxılmamaq üçün zəncirdən yapışdı, sonra ayağı sürüşdü, sifəti şiddətlə daşa dəydi, huşunu itirib suya düşdü, qan gördüm. Amma yəqin ki, ölməz. Həm kanal o qədər dərin deyil, həm də ki inanmıram zərbə o qədər şiddətli olsun. Egor indi Belorusiyadadı. Skype zənglərimizin birində mənə dedi ki, insan gərək öz əzizlərinə yaxın olsun, nə var ala Hollandiyada? İndiyə qədər skypeda sizə nəql etdiyim hadisəni müzakirə edirik...Və hələ də bilmirik o ərəb yaşayır, yoxsa şəhid olub haqqın dərgahında bizi gözləyir. * Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: Zor qaqaş * Current Music: Mr. Credo - Вор*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
September 29th, 2016, 12:34 pm UZAQ XANIMLA BIR QISQANCLIQ HEKAYƏSI Afrikalılar pornoya baxdıqları üçün internetimizi söndürdülər. Hərənin öz payı əlində qaldı, aləm dəydi bir-birinə. Çıxılmaz vəziyyətə düşdülər. Evdən minlərlə kilometr uzaqda, gecə saat 12-də internetsiz nə etmək olar? Afrikalıları boş ver, sevgililəri ilə danışan qəriblər nə etsin? 5 dəqiqədən sonra qapım ard-arda döyülməyə başladı, hamısı da eyni xahişlə: "Aras, qaqaş bəlkə siqaretin olar?". Var keç otur. Mən də sənə məni qısqanan qıza vurulmağımdandanışım.
Deməli əhvalat vaqe olub 2008-ci ilin əvvəllərində. Onda hər şey mənim üçün təzə başlayırdı. 18 yaşında cavan oğlan idim, nağıllar aləmindən yeni çıxıb, ölkənin reallığı ilə üzləşmək həvəsinə düşmüşdüm. Sevgilimdən təzə ayrılmışdım, ondan sonra nə qədər qızı sevməyə cəhd etdim, onlar məni sevmədilər. Mən də həvəsdən düşdüm, sevməməyə başladım. Yazıldım təşkilatların birinə, dedim biraz ictimaihamballıq edim.
İştirak etdiyim bir proyektlə əlaqədar tez-tez Tiflisə gedirdim. Orada erməni gənclərlə görüşüb, yeyib içirdik, arada da ölkələrimizi müqayisə edirdik. Çox zaman müqayisəyə ehtiyac olmurdu, başa düşürdük ki, ikimiz də fərqli adlarda, eyni ölkələrdə yaşayırıq. Heydər Əliyev Türkiyə haqqında bir millət iki dövlət ifadəsini tələsib demişdi. O ifadəni ermənilər haqqında işlətsəydi, bəlkə də Qarabağ problemi bu qədər iyrənc səviyyəyə gəlib çıxmazdı. Həm də həqiqətən o ifadəni ermənilər haqqında işlətmək günümüzün reallığını əks etdirir. Proyektlərə gürcülər də gəlirdi, ancaq onlarla ünsiyyət xarici ölkə vətəndaşı ilə ünsiyyət kimi idi. Ermənilər isə məhlə uşağı təsiri bağışlayırdılar. Proyektə erməni tərəfini təmsil edən bir neçə qrup gəlirdi. Yerevan erməniləri (qorodskoy ermənilər), Qarabağdan, yəni Stepanakertdən gələnlər, bir də diaspora erməniləri. Yerevanlılara tez-tez aşiq olurdum və hər dəfəsində bir qıza gözüm düşürdü, flirt edirdik və s. Qarabağlılara yazığım gəlirdi, çox kasıb idilər. Baxışlarından, gülüşlərindən, özünü ifadə metodlarından kasıblıq yağırdı. Həmişə onlara Bakıdan hədiyyələr aparardım ki, könülləri xoş olsun. Diaspora ermənilərindən zəhləm gedirdi, qoyaydın ancaq göt-göt danışsınlar. Siyasi savadları olsa da, həyatın gərdişindən bir qram da olsa anlayışları yox idi. Elə bil bir qadını 5 nəfər zorlayır, qadın şikayət etməyə gələndə görür ki, şikayətə gəldiyi adam da onu zorlayanlardan biridi. Diaspora erməniləri də, dərdlərin bilmirdilər kimə danışsınlar. İçməzdilər, çəkməzdilər, ancaq elə dərd danışırdılar. Bir dəfə biri dedi ki, bilirsiz, Stalinin də erməni kökləri var, mən də dedim ki, ona qalsa dinozavrların da var, nə dəxli. Bunu deyəndə stolda süküt yarandı, mən də özümü sındırmadım, dedim icazə verin bunu içək yoldaş Stalinin sağlığına. Yerevan ermənilərindən birinə gözüm düşmüşdü, elə hey istəyirdim otağa atım. O da mənə deyirdi ki, Aras, mənə heç nə lazım deyil, ancaq biraz diqqət. Mənim də diqqətim tez-tez yayındığı üçün o qızı otağa atmaqda çətinlik çəkirdim. Növbəti proyekt başa çatdı və mən əşyalarımı yığmaq üçün otağa çıxdım. Facebookun təzə-təzə xod gedən vaxtları idi, açdım gördüm ki, bir uzaq xanımdan (adına elə Uzaq xanım deyək) mesaj gəlib ki, Gürcüstanda, Telavidə proyekt var, ingilis dili bilən yaraşıqlı oğlan lazımdı, gəlmək istəmirsən? Dedim onsuz da Gürcüstandayam, dedi əla birisigün gəlirik, gözlə bizi. Mən də gözləmədim, səhər qayıtdım Bakıya, sonra növbəti gün qatara mindim, hamıyla bərabər təzədən Tiflisə geri döndüm. Tiflisdən Telaviyə getdik. Uzaq xanım məndən 5 yaş böyük, hündürboy, gözəl qız idi. Yol boyu hiss edirdim ki, mənə xüsusi nəvaziş göstərir, hətta gecə yatanda üstüm açılmışdı, durub üstümü də örtdü. Dedim ki, yəqin burda yaşca ən balaca mənəm, istəmir problemyaransın.
Proyektdə ermənilərlə yanaşı gürcülər də var idi, mən də öz ampluama sadiq qalaraq yenə aşiq oldum. Bu dəfə gürcü qızına. Adı Mariami idi, indi ərə gedib. Bu arada ona aşiq olan tək mən deyildim, bir də erməni var idi. Bir sözlə nəfəsləri kəsən derbi. Təbii ki, mən olan yerdə başqasının şansı ola bilməzdi, belə də oldu. Proyektdən sonra, qız mənə yazdı ki, filan gün gəlib məni universitetdən götürərsən, hara istəsən gedək. Mən bunu Uzaq xanıma dedim, o da özünü sevinən kimi göstərdi, amma hiss etdim ki, bu sevincdə nəsə çatışmır və ya nəsə artıqdı. Səhəri gün Tiflisə qayıtdıq, bir otelə yerləşdik. Mən həyacanla Mariami ilə görüşü tələsirdim. Danışdığımız kimi dərsdən sonra Tiflis Dövlət Universitetinin həyətində gözləyirdim. Bir də gördüm nazlana-nazlana gəlir. Öpüşüb görüşdük. Sonra bir oğlan bizə yaxınlaşdı. Mənə salam vermədi. Bunlar gürcücə yüksən tonda nəsə danışdılar. Başa düşdüm ki, mübahisə edirlər. Birdən oğlan mənə tərəf çöndü, dedi ki idi naxuy otsuda. Deməyə söz tapmadım, Mariamiyə baxdım, dedi ki, eks-sevgilisidir. Qaqaş da buna qayıtdı ki, nə eks. Hardan eks oldum? Mariami, dedi ki, nə olar Aras, sonra görüşək. Dedim oldu. Nəisə bunlar mübahisə edirdilər, mən də Tiflis Dövlət Universitetinin həyətində oturdum və ağladım. Zarafat edirəm, nə ağlamaq. Qaqaşa dedim ki, səni sikərəm ağıllı ol. Dava başladı, ayırdılar. Lakin Mariami qaqaşla getdi, bu dəfə Tiflis Dövlət Universitetinin həyətində oturdum və dilxor oldum. Kor peşman otelə qayıtdım. Uzaq xanım soruşdu ki, görüşün necə keçdi. Bütün olanları danışdım, ürəyi getdi gülməkdən. Səhər Bakiya qayıtdıq. Ümumi götürəndə Uzaq xanımla artıq çox yaxın olmuşduq. Hər yerə bir yerdə gedirdik. Hamı bizi bacı qardaş kimi görürdü. O məni nə qədər görüşə yola salıb, heç biri də alınmayıb. Həmişə də görüşə göndərəndə hiss edirdim ki, nəsə var, amma nə olduğunu bilmirdim. Qız dostlarımı ümumi məclisə dəvət edəndə, ağız əyirdi. Qısqanclığın müxtəlif çalarlarını hiss edirdim. Lakin yenə də ağlıma gətirə bilmirdim. O hara, mən hara. Günlərin bir günündə, birdən birə öpüşdük. Üzünə baxdım, dedim ki, heç ağlıma gəlməzdi belə bir şey olar. Cavab verdi ki, mən daha nə etməliydim ki sən başa düşəsən? Birdən fikirləşdim, doğurdan da yazıq qız mənə vurulduğunu hər tərəfli göstərməyə çalışıb, mən başa düşməmişəm. Ya da risk etməmişəm başa düşməyə. Hərdən ətrafımızda olan çox istədiyimiz, çox yaxşı xanımlara vurulmaqdan çəkinirik ki, birdən qarşılıqlı olmaz və münasibətlər pozular, yəqin məndə də eləydi. Onu itirməkdən qorxmasaydım, ona da aşiqolardım.
İndi Uzaq xanım çox uzaqdadı. Mənim də gözüm yol çəkəndə, həmişə Uzaq xanım yada düşür. * Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: Zor qaqaş zor * Current Music: Azər Cırtdan - Uzağın bir adı var*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
September 13th, 2016, 02:02 pm FATHER ISSUES VƏ YA BIR SEVGININ TARIXÇƏSI Günlərin bir günündə qəşəng bir qızla tanış oldum. Hardasa aramızda 40 metr məsafə var idi və bu məsafə bəs etdi ki, mən ona vurulum. Təbii ki, bütün ciddi xoşuma gələn qızlar kimi, bu qıza da yaxınlaşmağa cürət etmədim. Hər dəfə orda-burda qarşıma çıxırdı və 2-3 saniyəlik baxışların müşaiyətində gözdən itirdi. Ümumiyyətlə, yadıma gəlmir ki, nə vaxtsa qızdan xoşum gəlsin və ona yaxınlaşım, söhbətə başlayım. Adətən belə şeyləri Cavid Ağa üçün edirəm, özümə gələndə isə taktikam başqadı. Mən, əsl ovçu kimi lazımı şəraiti - vaxtı və məkanı gözləməyin tərəfdarıyam. Təbii ki bu həmişə işə yaramır, bir də görürsən ki, həmin şərait gəlib çıxana qədər qız ərə gedir, 2 uşaq doğur, eybəcərləşir. Yəqin ki, burda da bir ilahi hikmət var və qurban olduğum özü məni qarşıdan gələn fəlakətlərdən özünəməxsus şəkildə qoruyur. Çünki, mən həmişə bunu hiss etmişəm ki, hansı qızla ki məndə alınmır, o qız gözümdə eybəcərləşir. Kim mənə otval verir, allah ona elə bir otval verir ki, instagram filterləri, layner, tonal krem, heç biri kömək eləmir. Xülasə, keçək əsas məsələyə. Bayaq facebookda bir video gördüm, oğlan qızla görüşə gəlir, görür ki, qız rəfiqəsiylə gəlib. Rəfiqəsi də görüşüniçinə pox qoyur.
Məndə də bu qızla təxminən belə olmuşdu. Birinci onu deyim ki, bu qızda taktikam işə yaradı, mən lazımi şəraiti gözlədim, o da gəldi. Biz danışdıq və qərara gəldik ki görüşək və biraz içki içək. Qız bu görüşə rəfiqəsiylə gəldi, mən də təkləndiyimi görüb öz dostlarımı - bir cütlüyü masamızadəvət elədim.
Mənim vurulduğum qız çox yaxşı insandı, düzdü indi mənim məsuliyyətsizliyim, şeirə, qəzələ, eyş-işrətə olan həvəsim ucbatından ünsiyyətimiz yoxdu. İlk(ikinci) görüşdə çox gözəl yola getdik, əl-ələ tutduq filan. Düzdü, rəfiqəsi imkan vermirdi. Hər əl-ələ tutuşumuzda qızın üstünə qarğa baxışları ilə hücum edirdi, qız da əlimi buraxırdı. Mənə mənasız suallar verirdi, məsələn, soruşurdu ki əvvəlki sevgilindən niyə görə ayrılmısan. Hərdən elə bilirdim ki, sevgilimin meceridi, indi müqavilə bağlayacıq, formaları zadı təqdim edəcik, bonservisimi də alıb sabahdan məşqlərəbaşlayacam.
Elə onu düşünürdüm ki, mən bu qızdan necə xilas olum, birdən ilahidən elə bir vəhy gəldi ki, mən həyatımın sonuna qədər ona şükr edəcəm. Həzin, məlahətli bir səs astaca qulağıma "tekila, tekila" deyə pıçıldamağa başladı. Mən də bunun vəhy olduğunu həmin dəqiqə anlayıb gözləmədən təklifi təqdim etdim. Dedim tekila içirsiz? Hamı biraz biri-birinə baxandan sonra vahid qərara gəldi ki, bəli içirik. Aras Bulba masadan ayağa qalxdı, tekilaları sifariş etməyə getdi. Pulu çatmadı, 50 manat da dostundan borc aldı, təki o rəfiqə sussun və ya hədəfdən yayınsın. 3-4 rumka tekila içəndən sonra artıq hiss etməyə başladım ki, qız mövzunu dəyişir və mənə ilişmir, əl-ələ tutmağımıza mane olmur. Qara qızın dərdi var, qız öz dərdini danışmağahazırlaşır.
Cümləyə atasının adı ilə başlayanda, dedim aha, father issues. Sevimdim, dedim qoy danışsın da. Qız ya atasını tərifləyirdi, ya tənqid edirdi. Ya sevdiyini deyirdi, ya nifrət etdiyini deyirdi, ya ağlayırdı, ya gülürdü, sonra dedi şirin şey istəyirəm, dedim de məndə burda var, sonra getdim ona şirin şey gətirdim, dostumdan başqa zarafatı heç kim tutmadı. Qız gecənin sonuna qədər danışdı, hardasa bir 6-7 saat. Hər bir saatdan bir soruşurdu ki, baş ağrısı vermirəm ki? Deyirdim ki yox, nə danışırsan, mənim arzum idi ki, qızla ilk görüşümdə rəfiqəsi gəlib atası ilə bağlı olan travmalarını ictimaiyyətə təqdim eləsin. Qız danışırdı, mən öz qızımın əlindən tuturdum, tekilalar gəlirdi, biz içirdik. Hiss edirdim ki, indi Şahdağın ətəyində canavarlar aya baxıb ulayır, hardasa bir qız öz bakirəliyini sevdiyi oğlana təqdim edir, Qurban Qurbanov Tottenhamla oyunu fikirləşir, mən də gözəl bir qızın yanında oturmuşam, o da hər 15 dəqiqədən bir deyir ki, bağışla da belə alındı, mən də cavabında deyirəm ki, yoxe dəlisən o nə deməkdi mənə xoşdu, o da gülümsəyir və mənə olan rəğbəti artır. Qız danışdı, qurtardı. Axırda da dedi ki, bağışlayın, başınızı ağrıtdım. * Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: awake * Current Music: Aşiqi Canandı maraqlandıran - Elçin*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
September 12th, 2016, 04:07 pmSEVGI HEKAYƏSI #1
Deməli, hadisə vaqe olub hardasa 2011 ya 2012-ci ildə, çox gümanki payız aylarının birində. Alkmaarda həmişəki kimi yağışlı və küləkli hava hökm sürürdü. Səhərdən günorta saat 4-ə qədər poçt idarəsində işləyirdim, sonra biraz şəhərdə gəzib evə gəlirdim. Evdə də bütün günü papiros çəkib özümü axtarırdım. Hərdən elə olurdu ki, bu axtarışlarda özümdə olanı da itiridim və bir gün anladım ki bu axtarış sonsuza qədər davam edəcək, çünki əslində özünü tapmaq adlı ifadə illuziyadır. Qalan vaxtımı filmə baxmağa, facebookda qızlarla yazışmağa həsr edirdim. Uzun zamandan bəri bir qızdan yaman xoşum gəlirdi. Adını çəkərək diqqətləri üzərinə cəmləmək istəmirəm. Demək olar ki həyatımda gördüyüm ən gözəl qızların arasında top-3-də var idi. Amma bu həyatda təkcə gözəl olmaqla kifayətlənməmişdi, bu adamla biz gecədən səhərə qədər, səhərdən gecəyə qədər müxtəlif mövzularda söhbət edirdik və demək olar bir-birimizdən doymurduq. Uzun sürən danışıqlardan sonra Hollandiyaya mənim yanıma gəlməyə razı oldu. Hətta burda dil kursuna yazıldı. Əvvəl 2 ay Amsterdamda yaşadı, sonra biz sevgili olandan sonra, xərcləri yarıbayarıya endirmək üçün ona öz yanıma köçməyi təklif etdim. Razılaşdı. Mən sizə danışmaq istəyirəm, bizim ilk görüşümüzdən və mənim onu restorana aparmağımdan. Deməli bu qız o qədər ağıllı və gözəl idi ki, mən onda təəssurat yaratmaq üçün müxtəlif variantlara əl atırdım. Özümü özümdən artıq göstərməyə çalışırdım, hərdən yalanlarım üzə çıxırdı, amma sürətli beyin neyronları sayəsində vəziyyəti stabilləşdirə bilirdim. Danışdığım yalanların bəşəri əhəmiyyəti yox idi, sadəcə xırda-xuruş. Biz getdik italyan restoranına və oturduq. 40 euroya şərab sifariş verdim. Xanım özünə pasta götürdü, ortalığa da bir kalzone dedi. Sonra mən sifarış verməli idim. Və budur, həmin an yetişib çatdı. Mən yenə də oz ampluamda idim və oyatdığım təəssuratı biraz da gücləndirmək üçün, qızın xoşuna biraz da gəlmək üçün, gülərüzlə ofisiantdan xahiş etdim ki, vegeterian menyusunu gətirsin. Qız maraqla üzümə baxdı. 10 saniyədən sonra peşman oldum. Çünki düşündüm ki adam kalzoneni qoyub niyə belə bir addım atsın və ümumiyyətlə mən niyə beləyəm? (Bir dəfə də məktəbdə yeni il şənliyi vaxtı müəllimə soruşdu ki kim evdən yolka gətirə bilər. Dedim mən. Sonra birdən yadıma düşdü ki, bizdə evdə yolka yoxdu. Atam sağolsun getdi aldı.) Kor peşman müxtəlif şəfalı otlardan ibarət yeməyimi yedim. Evə gəldik, hər şey əla keçdi. Səhər dükana getdim, bazarlıq edim. Yarım kilo qiymə aldım, içəri girdim. Dedim ki, həyatım, bu gün sənə kotlet bişirəcəm. Dediki bəs sən vegeterian deyildin? Dedim yox, nə danışırsan. Sadəcə dünən vegeterian menyusunun dadına baxmaq istədim. Demişdilər ki orda dadlı olur. Bu arada gərək sən də baxardın. Çox dadlı idi. Mən ümumiyyətlə tez-tez belə şeylər edirəm...Bir dəfə Milanda olanda və bla bla bla bla. * Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: apathetic * Current Music: sevdirə bilmədim özümü sənə*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
August 2nd, 2016, 09:37 pmDOMIK RIBAKA
Bu şəkil sanki xatirə ocağıdır və məni aparır düz 7 il bundan əvvələ. O günlərə ki mən və dostlarım düşünürdük ki, həqiqətən, heç nə bundan pis ola bilməz, amma düşünməzdik ki, gün gələcək biz o pis günləri xatırlayıb gedən qatarın arxasıyca uşaq kimi gülümsəyəcəyik.*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
August 2nd, 2016, 05:15 pm ПРОСТОКВАШИНО Uşaqlıqda bizim evdən səhər-səhər_ Крокодил Гена_-nın ifasında День Рождение mahnısı səslənirdisə, bu o demək idi ki ailə üzvlərindən kiminsə ad günüdür (çox gümanki mənim və ya qardaşımın) və DJ də atamdır. Biz də oyanıb multfilmə elə o yerdən baxmağa başlayırdıq, sonlara doğru səslənən Голубой вагон isə ürəyimizdəki naməlum kədərə sanki duz səpirdi. _Простоквашино_ isə tamam başqa söhbətdir. Bu söhbəti yəqin ki 2-3 yazıya açıqlayıb qurtarmaq olar, bəlkə də daha çox. Bu da olsun giriş. İnsanla heyvanın dostluğu azərbaycanlıların təbiətinə yad olsa da, mən, anamın mənə verdiyi tərbiyəyə müəyyən qədər qalib gələ bildim və heyvanlarla dostlaşdım. Böyüdüm və itdən qorxmamağa, pişiklərə hörmətlə yanaşmağa başladım. Adı çəkilən multfilmin bunda əvəzsiz rolu var. Hər dəfə _Простоквашино_-ya baxanda ürəyimizdəki həmin o naməlum kədər yenə baş qaldırır və sanki ürək həmin oğlanın, itin, pişiyin həsrətini çəkir. Ürək istəyir ki, televizorun ekranından həmin mulftilmin içinə düşsün və ətrafındaki hər şey - ağaclar, ev, it, pişik, oradakı kimi olsun...Və məndən soruşsalar ki, dünyada ən yaxşı rəsm əsəri hansıdır, mən cavab verərdim ki, girib içində yaşamaq istədiyim rəsm əsəri ən yaxşısıdır. _Простоквашино_ kimi. * Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: благодарен(-на) * Current Music: Песня Матроскина*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
August 2nd, 2016, 04:49 pm DƏRDIMIN ILK CÜMLƏSI Qoy bu yazının mövzusu olmasın, olsun giriş yazısı. Yadımdadır əvvəllər hər adam yazmazdı. Yadımdadır deyəndə ki, təxminən 8-10 il bundan əvvəli nəzərdə tuturam. Ondaki mənim 16 -18 yaşım var idi və düşünürdüm ki hələ hər şey qabaqdadır. İndi düşünürəm ki hər şey geridə qaldı. O şeylər ki keçmişdən baxanda bizə işıqlı gələcəkdən xəbər verirdi, bizim üçün müqəddəs idi, təəssüf ki onların artıq heç bir mənası yoxdu. Təxminən 2 il əvvəl. xaricə 5 illik səfərimi sonlandırıb Bakiya qayıdanda, insanların geyimini, üz ifadəsini görüb demişdim ki, elə bil azərbaycanlılar biraz yüngülləşib və üzlərindəki vəhşilik sanki azalıb. İndi yavaş-yavaş başa düşürəm ki, bu yüngülləşmə əslində maskalıdır və hər şey əvvəlkindən də pisdir. Əvvəllər biz insanların geyiminə, üz ifadəsinə baxıb müəyyən qərar qəbul edə bilirdik, anlayırdıq ki bu insanla ünsiyyət alınacaq ya yox. İndi artıq hamı eyni geyinir, eyni üz ifadəsinə sahibdir(təzə-təzə tapmışam ki bu ifadə kredit ödəyən adamın üz ifadəsidir). Biz artıq "hiyləgər türk dönəri mədəniyyəti"nin bir parçasına çevrilmişik. Bu mədəniyyət 90-ların əvvəlində_ fast food _adı ilə qonaq gəlmişdi. Onda hələ evlərdə pelimeni qaynayırdı və insanlar _halal_ kolbasa, sosiskanın nə olduğunu bilmirdilər. Anam mənə hər səhər kaşa yedirib məktəbə yola salırdı və mən poliklinikanın qarşısından yolu keçəndə heç təsəvvür belə etməzdim ki, illər ötəcək və parta yoldaşım mənə "seni hala seviyorum" başlıqlı mesaj atacaq. Onda türk mahnılarına, filmlərinə baxan adamlara petux deyirdik və evlərdə, məhlələrdə türkləri həmişə bu cümləylə yad edirdilər: "Sikim türklərin varyoxun". Zəmanə dəyişdi, türk dönəri təfəkkürümüzü işğal etdi. Sevənlər biri-birinə aşkım deyir. Ümumiyyətlə, biri-birinə aşkım deyən adamların sevgi səmimiyyətinə inanmıram. Oğlan qıza, ya qız oğlana aşkım deyəndə təsəvvürümdə onların arasındakı anal seks səhnəsi canlanır. Mənə elə gəlir ki, aşkım deyən qız mütləq daldan verir - bunun başqa yolu yoxdur. İndi yəqin sizə də maraqlıdır ki, "əvvəllər hər adam yazmazdı" cümləsini niyə işlətdim. Bu türk dönəri sanki hamıya yazmaq cəsarəti verdi. Dönərin ketçupundan, mayonezindən, mənşəyi bəlli olmayan ətindən ilhamlanıb siyasi, iqtisadi analizlər etməyə başladılar. Həyatın mənası haqqında müxtəlif fikirlər səsləndirildi. Bloqlar yarandı, linklər göydə uçuşmağa başladı, "təzə bloq yazmışam, gir bi dənə oxu gör necədi?" cümləsi trend oldu. Mən də öz xüdmani bloqumu ki o vaxt ən çox oxunanlardan idi bağladım getdi. Çünki, mənim üçün o insanlarla eyni dövrdə yaşayıb yaratmaq çox çətin idi. İndi də bu yeni jurnalımla gəlmişəm dost-qardaşla dərdləşim, o günlərin haqqını verim. Camalın yaxşı sözü var, deyir, party varsa haqqını vermək lazımdı. İndi də sanki biri-birimizlə sağollaşırıq. Bu əlvida nə qədər davam edəcək, bilinmir. Əsas odur ki əldəngedirik.
* Current Location: Bakı şəhəri. * Current Mood: disappointed * Current Music: Life is Beach*
* Leave a comment
* Share
* Flag
* Link
PROFILE
* Add to friends
* Rss
CALENDAR
_ _April _ _ _ _2017_ _
S
M
T
W
T
F
S
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
PAGE SUMMARY
* Lauradan Kristinasayağı cavablar. - 1 comment * Berlin əhvalatı N1 - 0 comments * Gələcəyə ümid və ya Dalğa xanımın əziz xatirəsinə - 0comments
* Belorus Partizanı Egorun ən poetik oğurluğu - 0 comments * Uzaq xanımla bir qısqanclıq hekayəsi - 0 comments * Father Issues və ya Bir sevginin tarixçəsi - 0 comments * Sevgi hekayəsi #1 - 0 comments * Domik Ribaka - 0 comments * Простоквашино - 0 comments * Dərdimin ilk cümləsi - 0 comments_ _
Do you want to delete this repost?Yes __ No __
They liked it 0
WHY DO YOU WANT TO HIDE PROMO? Not interested Inappropriate or offensive Cheating or fraud Delete_ _
ADD TO MEMORIES
Select privacy level Edit privacy level* Public
* Friends only
* Private
Remove
Full options
__
Details
Copyright © 2024 ArchiveBay.com. All rights reserved. Terms of Use | Privacy Policy | DMCA | 2021 | Feedback | Advertising | RSS 2.0